In de stromende regen stonden we
daar aan de Martinusschool in Bilzen, om 4u30. Zo vroeg, zo donker en zo nat.
Iedereen was op tijd en de 7 leerlingen en 4 leerkrachten vertrokken naar
Zaventem. Alles verliep prima en om 12u15 lokale tijd waren we in Istanbul (14
miljoen inwoners). Even later liepen we door het historische gedeelte van deze
miljoenenstad. Eerst een hapje eten, dan langs de Hagia Sophia naar de Blauwe Moskee. Het straatbeeld was fascinerend. Net toen we op het grote plein tussen
beide in stonden, begon de oproep tot gebed. Langs alle kanten werden we
overspoeld door dit gezang. Een bijzondere ervaring. Toeristen uit buiten- en
binnenland liepen door elkaar, gekleed in westerse en traditionele tot zeer
traditionele kledij. Een wandeling tot bij het water sloot dit korte bezoek af.
Terug naar de luchthaven om een
ander deel van de groep op te halen. Samen vertrokken we om 18u naar onze
eindbestemming, zo’n 450 km verder, Emet. Heel wat uren en enkele stops later
kwamen we om 01u30 aan in het hotel. In de bus had iedereen het naar zijn zin
en konden we gelukkig ook af en toe wat slapen. Het zou opnieuw een korte nacht
worden, gezien het officiële programma morgen om 9u begon. Nog even wat
afspraken over de kamer gemaakt en tegen 2u sliep (hopelijk) iedereen.
Wauw, wat een prachtige ervaring voor de kinderen (èn ook voor de leerkrachten). Geniet van elk moment en beleef dit prachtig project met volle teugen en al jullie zintuigen! A.h.v. de beschreven belevenissen geniet ik vanuit het druilerige België stiekem mee! Wauw een vliegje zijn ...
BeantwoordenVerwijderenKristien V